در طبیعت، همه چیز بر اساس یک قانون همزیستی بسیار دقیقی به وجود آمده است. همه چیز در راستای یک هدف، و آن تلاش برای رسیدن به بهترین کیفیت است. همه موجودات خود را برای زندگی در تمام شرایط آماده می کنند و به صورت غریزی به سوی یک هدف متعالی در حرکتند. اما ما انسانها یک قدم از آنها جلوتریم، چون می توانیم تمام نیروهای طبیعت را در اختیار بگیریم تا بتوانیم برای خودمان و نسلهای آینده زندگی بهتری را ایجاد نماییم.

ما همواره تحت تاثیر میدان های مغناطیسی اطراف خویش هستیم. این میدان های مغناطیسی هستند که زندگی ما را هدایت می کنند البته توسط خودمان! وقتی در کوهستان در مقابل صخره ای فریاد می زنیم، پژواک صدایمان پس از مدتی دوباره به گوش می رسد. آنچه را که ما به کوهستان عرضه می کنیم با همان کیفیت به خودمان باز می گردد. اگر دنبال بدست آوردن چیزهای بهتری هستیم باید بتوانیم بهترین هایمان را به دنیا عرضه کنیم تا دنیا هم بهترین هایش را به ما بدهد.

همه چیز از یک تغییر ناشی می شود. نخست باید نگرش خود را تغییر دهیم تا بتوانیم به چیزهای بهتر و بزرگتری بیندیشیم. تغییر از درون ماست نه بیرون. یعنی غیر از خودمان کسی دیگری نمی تواند در ما تغییری ایجاد کند! فقط می تواند به ما در ایجاد تغییر کمک کند. رسیدن به هر چیزی نیازمند توجه به سه عامل کلیدی زیر است:

1-    نیاز

2-    تلاش

3-    بردباری

همه ما نیازهای گوناگونی داریم. برخی از ما به اندازه کافی تلاش می کنیم، ولی بسیاری به اندازه لازم صبور نیستیم. وقتی نتوانیم این سه عامل را در کنار هم به کار ببریم، بیشتر خواسته هایمان دست نیافتنی خواهند بود. احساس نیاز به داشتن چیزی (یا تغییر چیزی) محرک بسیار خوبی برای تلاش خواهد بود. وقتی تلاش به اندازه کافی باشد در گذر زمان، نتیجه لازم بدست می آید. اینکه چه چیزی بدست می آوریم مهم نیست، مهم این است که به اندازه کافی تلاش کرده باشیم. باید بدانیم که هر چیزی در زمان و مکان  خودش رخ می دهد؛ این قانون طبیعت است. اگر بخواهیم آن را تغییر دهیم دچار مشکل خواهیم شد. اینجاست که بردباری معنای واقعی خود را به ما نشان می دهد.

ما نیازهایمان را به صورت آرزو مطرح می کنیم. دانشگاه، کسب و کار، خودرو، خانه، همسر خوب، گردش و بسیاری دیگر... آیا به تمامی آنها می رسیم؟ چه بر سر آرزوهای دوران کودکی ما می آید؟ با تاسف فراوان باید بگویم که بسیاری از ما آرزوهایمان را فراموش می کنیم یا در انباری ذهنمان به گوشه ای پرت می کنیم. دلیل آن هم توجیه پذیراست؛ ما در واقعیتی به نام زندگی قرار می گیریم که در آن آرزوها به تنهایی هیچ نقشی ندارند!

خب، که چه؟ پس آرزوهایمان چه می شود؟ راه حل این است که تلاش کنیم به آرزوهایمان برسیم. اما چگونه؟ برای رسیدن به آروزها، باید انها را پرورش دهیم و به هدف تبدیل کنیم. من هدف را اینگونه تعریف می کنم: هدف، نقشه راهی است که ما را به آرزوهایمان می رساند. در بحثهای مدیریتی، هدف دارای پنج ویژگی هست که به صورت خلاصه SMART نامیده می شود که سرواژه عبارتهای زیر است:

1-    Satisfaction: هدف باید مشخص و روشن باشد یعنی بتوانید آن را با تمام جزئیات بیان کنید و تصویر روشنی از آن در ذهن داشته باشید. توصیه می شود هدف خویش را به تصویر بکشید و یا آن را بنویسید و در جایی بگذارید تا بتوانید همیشه آن را ببینید.

2-    Motivation: هدف باید انگیزه بخش باشد. وقتی شما به هدفی که به تصویر کشیده اید نگاه می کنید باید نیروی دوچندان به شما ببخشد و باعث حرکت شما به سمت آن شود.

3-    Available: هدف باید قابل دسترس باشد. بهتر است هدفی را برگزینید که بتوانید به آن دست یابید. بسته به نیازی که احساس می کنید باید هدف شما قابل دستیابی و رسیدن باشد.

4-    Relevant: هدف باید واقع گرایانه باشد. آنچه را که به عنوان هدف انتخاب می شود باید به صورت واقعی وجود داشته باشد. هدفهای خیالی و غیرواقعی نمی توانند ما را در رسیدن به نیازهایمان یاری رسانند.

5-    Time: هدف باید زمان دار باشد. یعنی برای رسیدن به آن باید زمانی را اختصاص دهید. بسته به نوع هدفی که انتخاب می کنید، به صورت کوتاه مدت، میان مدت، بلند مدت تعریف می شود. باید به اندازه هر کدام از آنها تلاش کنید و وقت بگذارید.

چون همه ما اهداف گوناگون و متفاوتی داریم، پس راههای رسیدن به آنها بسیار است. به اندازه تمام آدمها...

آیا این که هدف ما دارای ویژگی های بالا باشد، کافی است؟ البته که نه! شاه کلید رسیدن به اهداف، باور است. باید باور کنیم که می توانیم کاری را شروع و به پایان برسانیم. اگر باور نداشته باشیم به مانند کسی هستیم که هدفش تفریح و رسیدن به ویلایی در یک منطقه زیباست ولی وقتی به آنجا می رسد کلید را با خود نبرده است!!! برای رسیدن به باور، باید بدانیم که هیچ چیزی مانع رسیدن ما به هدف نخواهد بود. آن قدر تلاش می کنیم تا به آنچه که می خواهیم برسیم.

در ابتدای این مقاله درباره طبیعت صحبت کردم. در ادامه می خواهم به شما نشان دهم که چطور نیروهای طبیعت آماده اند تا ما را در رسیدن به اهدافمان یاری رسانند. همه می دانیم جهان پیرامون ما برآیند قوانین فیزیک است. قانون جاذبه، اینرسی، پیوستگی و ...

از قانون جاذبه زیاد شنیده ایم. کتابهای بسیاری در این باره نوشته شده و سخنرانی های زیادی در سراسر جهان در مورد به کارگیری قانون جاذبه ارائه می شود. قانون جاذبه می گوید: انسان هر چیزی را که بخواهد می تواند جذب کند. یا هر چیزی که توسط انسان جذب شود قابل دستیابی است. قانون جاذبه به باورهای ما بستگی دارد. یعنی اگر آنچه را که می خواهیم جذب کنیم، باور داشته باشیم، دست یافتنی است.

در اینجا می خواهم درباره قانونهای دیگری صحبت کنم. این جمله یادتان هست: جسمی که در حرکت است می خواهد به حرکت خود ادامه دهد و جسمی که در حال سکون هست می خواهد کماکان ساکن بماند. بله، درست حدس زده اید. این تعریفی ساده از قانون اینرسی است. قانون اینرسی می گوید: هر جسمی می خواهد حالت کنونی خود راحفظ کند و در مقابل هر نوع تغییری مقاومت می کند. غلبه بر قانون اینرسی عاملی مهم در زندگی برای رسیدن به موفقیت است. اگر شرایط آنطوری که ما انتظار داریم نیست و یا آنطوری که باید باشد، نیست! تنها راه این است که بر اینرسی خود غلبه کنیم. منظور تمام اعضای بدن است. باید بپذیریم برای آنکه بتوانیم چیزهای بهتری بدست بیاوریم باید تغییراتی در خودمان ایجاد کنیم. اول باید از ذهن خود شروع کنیم. نگرشمان را به همه چیز اصلاح کنیم. به کار، درس، زندگی، موفقیت، پیشرفت و ... آنگاه باید روشهای انجام کارهایمان را اصلاح کنیم و زندگی بهتری را در پیش بگیریم.

بسیار برایمان پیش می آید که به صورت اتفاقی دوستی را دوباره می بینیم یا حادثه مشابهی دوباره برایمان رخ می دهد. همه ما به نوعی با این مسئله برخورد کرده ایم و به صورت غافلگیرکننده ای برایمان پیش آمده است. گرچه ممکن است به سادگی از کنار این رخدادها می گذریم ولی اینها نتیجه فکر ماست که در آن زمان و مکان معین اتفاقی بیفتد. ما ناخواسته درگیر قانون پیوستگی شده ایم. این قانون بر میدان های مغناطیسی اطراف ما سوار است و اندیشه های ما را به مقصد می رساند.